πῦρ

πῦρ (once [full] πύυρ [?πῦρX [pron. full] ¯ ?πῦρX] by 'distraction', Simon.59 codd. Hdn.Gr. (Rh.Mus.35.101, 38.378)), τό, gen. πῠρός; not used in pl.,

A v. πυρά, τά:—fire, π. καίειν or δαίειν to kindle fire, Il.8.521, Od.7.7, etc.; π. ἀνακαίειν, ἅπτειν, ἐξάπτειν, αἴθειν, ἐναύειν, v. sub vocc.; π. ποιεῖν, ποιήσασθαι, Anaxipp.1.12, X.An.5.2.27;

οἴσετε π. Il.15.718

;

π. προσέφερον X.An.5.2.14

; π. ἐμβαλεῖν νηυσί, κλισίῃσι, Il.15.597, Od.8.501 (tm.); π. φυσητέον, ῥιπίζειν, Ar.Lys.293, Plu.Flam.21; as exclam., "

πῦρ βοᾷ Men.Sam.208

.

b π. τεχνικόν, v. τεχνικός.

2 funeral-fire (cf. πυρά)

, ὄφρα πυρός με . . λελάχωσι θανόντα Il.7.79

, 22.342, cf. 15.350, 23.76; ζῶντα διδόναι τινὰ πυρί burn one alive, Hdt.1.86.

3 sacrificial fire,

ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς Il.9.220

, cf. Od.3.341,446;

κατὰ τοῦ π. σπένδειν Pl.Criti.120a

;

διὰ τοῦ π. ὀμνύναι D.54.40

.

4 hearthfire,

πυρὸς ἐσχάραι Il.10.418

, cf. Od.5.59;

ἕως ἂν αἴθῃ πῦρ ἐφ' ἑστίας ἐμῆς A.Ag.1435

;

πυρὶ δέχεσθαί τινα E.Or.47

; τὸ π. τὸ ἀθάνατον the fire of Vesta, Plu.Num.9, etc.; deified,

Πῦρ ἀθάνατον SIG826 ii 14

(Delph., ii B.C.).

5 lightning,

κεραυνὸς ἀενάου πυρός Pi.P.1.6

;

πῦρ πνέοντος κεραυνοῦ Id.Fr.146

;

πυρὸς ἀμφήκης βόστρυχος A.Pr.1044

(anap.);

πυρὶ καὶ στεροπαῖς S.OT470

(anap.);

παλτῷ ῥιπτεῖ πυρί Id.Ant.131

(anap.);

θείῳ πυρὶ παμφαής Id.Ph.728

(lyr.).

b fire, light, or heat of the sun, θερινὸν π., opp. χειμών, Pi.P.3.50, cf. Pl.Lg. 865b; of the stars,

π. πνείοντα ἄστρα S.Ant.1146

(lyr.); summer solstice, Alcm.79, Paul.Al.A.3.

6 flame of torches, S.Ant.964 (lyr.), etc.; π. εὐάγγελον, ἄγγαρον, πομπόν, of the beacon fire, A. Ag.21,282,299.

7 fever heat, violent fever, πῦρ ἔλαβέν [τινα] Hp. Epid.1.26.ή, al.;

ὁ δ' ἔχων θέρμαν καὶ π. ἧκεν Ar.Fr.690

;

τεταρταίῳ πυρί Call.Aet.3.1.17

;

π. ἄγριον Hp.Epid.7.20

(of erysipelas acc. to Gal.19.134).

II phrases, ἐν πυρὶ γενέσθαι to be consumed, come to nothing, Il.2.340; φεύγων καπνὸν εἰς πῦρ δεσποτείας ἐμπεπτωκώς 'out of the frying pan into the fire, Pl.R.569b, cf. Prov. ap. Simp.in Epict. p.72 D.;

ἦν ἄρα πυρός γ' ἕτερα θερμότερα Ar.Eq.382

; πῦρ ἐπὶ πῦρ ἐγχεῖν, ἄγειν, φέρειν, ἐπεισφέρειν, Cratin.18, Ar.Fr.453, Arist.Pr.880a21, Plu.2.61a; εἰς π. ξαίνειν 'plough the sands', Pl.Lg.780c;

βασανίζειν χρυσὸν ἐν πυρί Id.R.413e

, cf. Plb.21.20.7: as a type of things irresistible or terrible,

ἀντίος εἶμι, καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικε Il.20.371

;

μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο 11.596

, al.;

Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος 17.565

, cf. 6.182; so

τὸ πεπρωμένον οὐ π. σχήσει Pi.Fr.232

;

κρεῖσσον ἀμαιμακέτου πυρός S.OT177

;

οὐδὲν θηρίον γυναικὸς ἀμαχώτερον, οὐδὲ π. Ar.Lys.1015

;

ἀναρχία κρείσσων πυρός E.Hec.608

;

ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω Id.Andr.271

; so διὰ πυρὸς ἰέναι (as we say) to go through fire and water, dash through any danger, X.Smp.4.16, cf. Oec.21.7, Ar.Lys.133; but διὰ πυρὸς ἦλθε ἑτέρῳ λέχεϊ she raged furiously against the other partner of the bed, E.Andr.487 (lyr.);

διὰ πυρὸς ἔμολον ματρί Id.El.1183

(lyr.);

σωθήσεται οὕτω δὲ ὡς διὰ πυρός 1 Ep.Cor.3.15

;

εἰς π. ἅλλεσθαι X.Mem. 1.3.9

;

κἂν εἰς π. ἐμβαῖεν Lib.Ep.314.3

;

π. διέρπειν S.Ant.265

; of persons,

ὦ π. σύ . . Id.Ph.927

; of Hannibal, Plu.Flam.21: metaph. of anxious hope,

θάλπει τῷδ' ἀνηκέστῳ πυρί S.El.888

; of love,

ἀρσενικῷ θέρεται π. Call.Epigr.27.5

, cf. 45.2. (Cf. Arm. hur, OE. fyr 'fire', etc.)